wpisy na blogu

Wczoraj rozmawialiśmy z Tomkiem na temat naszej przyszłej elewacji. Zapytałam go, o czym myśli (chodziło mi o rodzaj elewacji, a nie o kolor, bo to już mam ustalone ).

Tomek mnie trochę zaskoczył, bo powiedział, że chciałby  zupełnie gładką elewację

- jechaliśmy akurat przez główną ulicę w Cork - taki a'la ryneczek (jeśli można to w ogóle  tak nazwac) i zwróciłam uwagę na to, że wszystkie kamienice wzdłuż tej ulicy mają gładką elewację - kolory są głównie bardzo jasne - ecru, złamana biel, szarości i mimo że przejeżdża koło tych budynków tysiące samochodów dziennie,  to wcale nie wyglądają na jakieś bardzo brudne!  Wręcz przeciwnie - od lat cieszą się ładną elewacją .

Myślę, że to dzięki tej gładzi - brud i osad nie wchodzi w zakamarki, a deszcz sam może zmyc ewentualne zabrudzenia.

Zaczęłam zatem szperac w necie - wiem, że u nas najbardziej popularny jest kornik i baranek, ale powiem Wam, że mi się ten pomysł z gładką elewacją nawet podoba .

Muszę Wam jeszcze przypomniec, że wybudowaliśmy dom na półtora pustaka (suporex 24 plus styropian 8 plus suporex 12) - tak to wygląda w przekroju:

Zatem ściana zewnętrzna jest pustakiem, a nie styropianem, oznacza to, że nie musimy miec mocnego tynku zewnętrznego, który ochroniłby delikatny styropian.

Na stronie Muratora znalazłam taki artykuł na temat tynków cienkowarstwowych ( mogą one byc gładkie, tzw. kornik lub baranek ):

Wykończenie elewacji zewnętrznej: tynki cienkowarstwowe

Tynki cienkowarstwowe pojawiły się wraz z wprowadzeniem lekkiej mokrej metody ocieplania domów: tynk układany jest na siatce zamocowanej na warstwie izolacji cieplnej i zatopionej w masie klejącej. 

Tynki cienkowarstwowe do elewacji

Tynki cienkowarstwowe pojawiły się wraz z wprowadzeniem metody lekkiej mokrej ocieplania domów. W porównaniu z tradycyjnymi tynki cienkowarstwowe mają bogatszą kolorystykę i większą różnorodność faktur, są też łatwiejsze w wykonaniu. Ich granulacja, czyli średnica użytego kruszywa, wynosi od 1 do 5 mm. Nakłada się je jedną warstwą grubości 2-10 mm na płyty styropianu lub wełny mineralnej.

Cienka i lekka warstwa tynku zabezpiecza płyty styropianu lub wełny mineralnej przed wpływami atmosferycznymi, a jednocześnie nadaje budynkowi estetyczny wygląd. Tynki cienkowarstwowe można też stosować na betonie lub tynkach cementowych i cementowo-wapiennych. Niestety, materiał ten jest dość drogi, dlatego podłoże powinno być równe i gładkie, by nie trzeba było wyrównywać go warstwą tynku.

W zależności od rodzaju zastosowanego w nich spoiwa rozróżnia się tynki cienkowarstwowe:

• tynki mineralne – bardzo trwałe. Są odporne na deszcz, ale jednocześnie dobrze przepuszczają parę wodną. Oznacza to, że wilgoć nie gromadzi się w ścianie, więc może ona oddychać. Dostępne w mniejszej liczbie kolorów niż inne tynki, często więc dodatkowo maluje się je paroprzepuszczalnymi farbami elewacyjnymi;
• tynki żywiczne (polimerowe) – są odporne na działanie wody, ale dosyć szczelne, czyli mają mniejszą paroprzepuszczalność. Zaletą mas żywicznych jest różnorodność kolorów. Popularną odmianą tynków żywicznych są tynki akrylowe;
• tynki silikatowe (krzemianowe) – jednocześnie przepuszczają parę wodną i są odporne na deszcz. Są elastyczne, mogą zatem pokrywać małe rysy skurczowe powstałe w tynku tradycyjnym. Wyprawy krzemianowe reagują z zawartym w powietrzu dwutlenkiem węgla, zwiększając swoją trwałość. Jest to szczególnie ważne w zanieczyszczonym środowisku miejskim;
• tynki silikonowe i silikonowo-żywiczne – łączą zalety tynków mineralnych i żywicznych. Zwiększają trwałość muru. Są odporne na działanie wody, ale nie blokują przenikania pary wodnej z budynku. Nie wiążą brudu: zabrudzone ulegają samooczyszczeniu podczas deszczu. Przez lata zachowują intensywny kolor.

Wszystkie są odporne na deszcz, ale jednocześnie przepuszczają parę wodną – ściana może oddychać. Trochę mniej pary wodnej przepuszczają tynki żywiczne, dlatego nie powinno się ich nakładać na stary paroprzepuszczalny tynk.

Kolory i faktury tynków elewacyjnych

Podstawowe kolory tynków cienkowarstwowych to biały i szary. Można jednak kupić lub zamówić zaprawy w innych kolorach. Oferta jest zróżnicowana: od kilku do ponad 100 kolorów.
Faktura tynku ma znaczenie wyłącznie estetyczne. Może być ona szorstka, bardzo gładka, kornikowa lub typu baranek; zależy to od rodzaju narzędzia użytego do nałożenia tynku cienkowarstwowego. Wykończenie powierzchni tynku zależy od pomysłowości i zręczności tynkarza.

Układanie tynków cienkowarstwowych

W porównaniu z tynkami tradycyjnymi wykonuje się je szybciej, ponieważ nakłada się tylko jedną warstwę. Tynki mineralne i polimerowe wiążą od kilku godzin do jednego dnia, pozostałe – od dwóch do trzech dni. Zarobioną wodą zaprawę mineralną należy zużyć w ciągu 1 do 4 godzin, inne – do 8 godzin: po tym czasie zaczną wiązać i nie będą się już nadawać do nałożenia. Niektóre z nich (jeśli nie zużyjemy ich w całości) można jeszcze wykorzystać później, ponieważ mogą być przechowywane w zamkniętym opakowaniu przez dłuższy czas – nawet przez rok.
W czasie nakładania tynków cienkowarstwowych nie wolno używać narzędzi i naczyń ze zwykłej stali węglowej tylko ze stali kwasoodpornej. Na elewacji mogą bowiem powstać rdzawe plamy lub smugi, których nie da się usunąć.

Trwałość i konserwacja tynków cienkowarstwowych

Tynki mineralne są bardzo trwałe, a zawarte w nich spoiwa z upływem czasu twardnieją i poprawiają właściwości wypraw.
Tynki polimerowe i mineralne z dodatkiem polimerów tracą swoje właściwości pod wpływem promieni ultrafioletowych, dlatego na silnie nasłonecznionych ścianach osłabia się przyczepność i elastyczność tynku, mogą też pojawiać się w nim spękania i rysy. Zmniejsza się również odporność tynku na działanie wody i mrozu. Decydując się na ten rodzaj tynku, należy zatem zwrócić uwagę, czy ma on dodatki zwiększające odporność na działanie promieni UV. Od strony południowej nie powinno się nakładać tynków ciemnych, ponieważ pod wpływem słońca nasycone kolory bledną.
Tynki mineralne, krzemowe lub silikonowe mniej się brudzą, dlatego warto stosować je w miastach, gdzie zwykle powietrze jest bardziej zanieczyszczone. Praktyczne są kolory „złamane” – szary lub stara biel – wówczas zabrudzenia będą mniej widoczne.
Elewacje z tynków cienkowarstwowych zmywa się czystą wodą lub wodą z dodatkiem środków myjących; wyprawy polimerowe można nawet lekko szorować. Warto też pamiętać, że na brudzenie się tynku wpływa również rodzaj faktury; im bardziej chropowata, tym mocniej tynk się brudzi. Ewentualne ubytki tynku wypełnia się masą tynkarską lub nakłada nową warstwę tynku.

Co o tym naszym pomyśle na gładką elewację myślicie? Czy ktoś z Was będzie tak robił lub spotkał się z tym rodzajem elewacji na domu jednorodzinnym?

Marzy mi się jasny domek - złamana biel, szarości, dlatego wiem, że gładka elewacja byłaby atutem dla tych kolorków . Kontrastem dla tej elewacyjnej gładzi byłyby nasze wysokie fundamenty obłożone elewacyjną płytką w kolorze dachu, czyli antracytowym.

Proszę o Wasze opinie!

  I jeszcze jedno pytanie - jeśli zdecydowalibyśmy się na tego rodzaju gładki tynk, to czy można najpierw wykonac taką elewację, a dopiero poźniej ją pomalowc, czy też to się raczej powinno robic od razu?

Kusi mnie, by jeszcze w tym roku zrobic elewację domu, ale bez koloru, bo po co miałby się brudzic, skoro my nawet tam jeszcze nie mieszkamy

Słonecznej niedzieli Wam życzę!